Parusahan ang mga Pangit na Druvam ng Taxi Bill

Naiyak ako sa inauguration speech ni PNoy. Mababaw lang naman ako. Promises make me cry, among other things like could have beens, too much agitation, frustrating anger, fulfilled dreams, achieved vengeance and onions atbp. In no particular order.

Siguro kasabay kasi ng promise na ito ang pag-asa sa maraming bagay, pagkakaroon ng posibilidad sa mga nauna ng mga posibilidad. Una na ang pagbabayad ng nakaraang administrasyon sa saliw ng quotable quote na “There can be no reconciliation without justice!” Pero that’s too deep. Simpleng bagay lang muna tayo. Jam-jam lang. May justice din naman sa Wang-wang na mas tumatak sa akin.

Malamang, naisip ng gumawa ng speech ni PNoy na such anecdote will humanize him. Mas maaabot na siya ng masa dahil nakakaranas din siya ng trapik. Na-achieve naman. Appreciated, clap-clap. Tama na makakakuha ng batas na makakabuti sa mga tao, kung ang mga gumagawa at nag-i-implement nito ay nakakaranas kung paano maging karaniwang tao. Gusto ko sanang sabihing walang pero-pero, pero meron. Sana, I wish, maaari ba na dig deeper pa tayo. Maki join in pa tayo more sa usual peeps like the mga nagco-commute. Medyo levels kasi iyan.

Gumagamit ng wang-wang na nakakotse,
Sa ilalim nito ang mga plate numbers na isang digit lang
Nakakotseng may driver,
Nakakotseng walang bayarang driver
Nagko-commute.
Naka Taxi
Naka Shuttle
Naka Jeep/Bus et al.

Na-avail ni PNoy ang nakakotse, hindi ko alam kung may bayarang driver o wala. Pero sana, na-push pa niya some more. Nag-commute sana siya. Dahil kung ginawa niya ito, mas mahu-humanize siya. And with this, I will propose several bills.

First I proposed the “Parusahan ang mga pangit na Druvam ng Taxi Bill” and when I say pangit, yung pangit from the inside lang.

Pasakayin muna natin si PNoy ng taxi, sabihin niya Baseco, ano kaya ang resulta?

Sa una pa lang, maaari na siyang tanggihan ng driver. Mayroon ng batas na nagsasabing bawal tumanggi sa pasahero, pero may mangyayari ba?

Ikalawa, maaaring sige, pero dagdagan ninyo ang bayad ng seventy pesos. Maaari niyang ireklamo iyun, pero may mangyayari ba?

Ikatlo, maaaring isakay siya, pero habang nasa biyahe, maiinip ang driver at ibababa na siya. Pwede siyang humirit, pero may mangyayari ba?

Bigyan natin ng rule of thirds itong reklamo thingie, pero marami pang pedeng ireklamo regarding mga pangit ng druvam ng taxi.

Maging ang kalidad ng mga taxi, may mga bulok, may mga maiinit, though maraming maayos rin, pero nasaan na ang standards? Maaring ipagtanong ito, ngunit may mangyayari ba? Maging ang pagreresibo ng mga taxi na alam kong last year pa dapat fully implemented, hanggang ngayon, hindi pa tuluyang nararamdaman, hindi pa ako nabigyan ng resibo ng kahit isang taxi na nasakyan ko.

And of course, isama na ang mga driver na kung makarapor ay parang alam ang sinasabi. Na gusto mo na lang sabihan na, “manong, sige, daragdagan ko na lang ang bayad, pero magpanggap na lang kayong walang boses, magsalita pa rin kayo, pero walang boses, please?”

Napakasimple sigurong batayan nito para sabihing walang hustisya sa Pilipinas. Wala naman kasing namatay, hindi papasa ang eye for an eyeliner, tooth for toothbrush quote. Pero simula ito. Maaaring magsimula ang hustisya sa maliliit na bagay.

Uulitin ko, may mga batas na nga para dito, pero, may nangyayari ba? Mayroon man, hindi halata. Mahalagang mahalata ito ng bawat nagulangan ng mga taxi driver. Hindi ba nakapagtatakang iilan lang ang mga sumusubok mag text sa hotline? Why bother? At sa wika ng isang naka chat ko dati na hiningan ko ng number, “what for, this is not going anywhere?” (I was fat then). Niweis, Guys, patikim naman ng justice.

Paano ba ito maipakikita? Una, kailangan munang umaksyon sa mga pesteng taxi driver na ito para may maipakita. Ikalawa. Gamitin ang technology. Anubanaman yung magreply sa nagreklamo through text na, “ginagawan na po naming ng paraan,” at syempre mag follow up na rin na “okay na po, natanggalan na ng lisensya yung driver na nambastos sa inyo.” Napaka personal ng approach, pero ang fun.

There can be more creative ways. Pwede namang gumawa ng internet site kung saan ipakikita ang mga nahuling driver na naireklamo sa hindi pagtanggap ng pasahero. Abay tututukan ko ito para malaman kung nahuli na ang driver na nanggalit sa akin kahit minsan.

At dahil nga tututukan ko ang site na ito. Baka tutukan ko rin ito kung ipapalabas sa TV. Anu ba naman yung gumawa sila ng show sa NBN 4 para ditto. aba’y manonood ako ng 4 para makita ang mga nahuhuling masamang tao.

Tulungan naman nating maging pro-active ang mga mamamayan by showing them na may kinahihinatnan ang kanilang “pro-activeness.” (applicable din ito sa clean air act. Andami pa ring smoke belcher, pakita naman ninyong may mga nahuhuli at napaparusahan).

Sabi nga ng Milo, great things start from small beginnings, so patulan natin itong maliit na bagay na ito. May mga butil ng hustisyang magaganap sa mga ganitong sitwasyon dahil sa pambabastos ng mga taxi driver na ito, may mga biktimang nalamangan ang dangal, nanakawan ng oras, at tinanggalan ng pag-asang makakauwi ng maaga. Bigyan natin sila ng hustiya.

Idaragdag ko na rin, served justice also makes me cry.